Winterwonderland: Fins Lapland Deel 1

Wauw, echt wauw. Geen andere woorden komen in mijn hoofd op wanneer we uit het vliegtuig stappen en in Lapland zijn. Het vliegveld van Kuusamo is niet te vergelijken met Schiphol; een landingsbaan gelegen in de sneeuw en een aankomsthal met twee lopende banden voor de bagage. Verder helemaal niks. Na een twee uur durende busreis komen we in Salla aan waar wij de komende week zullen verblijven. De gemeente Salla heeft een totale oppervlakte van 5743 km² en telt ongeveer 4048 inwoners, het is er dus behoorlijk dunbevolkt. Inmiddels is de temperatuur gedaald naar -28°C. Mijn tenen voelen bevroren aan en het is ijs- en ijskoud wanneer je stilstaat. We halen bij de receptie een overall op die iedereen hier draagt en die ons de komende week zal beschermen tegen de kou. Daarnaast krijgen we ontzettend grote wanten die je kunt dragen over je gewone handschoenen heen.

Tijdens de eerste nacht gaat om een uur of vier de wekker. We dragen onze warme overall en met een paar lagen aan wagen wij ons in de kou om het Noorderlicht te zien. Een soort witte mist komt op in het noorden die wij graag met de camera willen vastleggen. Ontzettend mooie foto’s zijn het en wanneer om zes uur de straatlantaarns aangaan, keren we terug naar het huisje om nog een paar uur te slapen. De daarop volgende nachten gaan op de meest gekke tijden wekkers af om vervolgens buiten te kijken of het noorderlicht weer te zien is. Schitterende foto’s worden er keer op keer gemaakt en het is geweldig om te zien hoe het licht steeds andere vormen aanneemt.

Een rendiertocht
Op onze eerste echte dag hebben we een rendiertocht op de planning staan. Na de lunch lopen we naar de rendieren toe en wat een ontzettend vrolijke beesten zijn het! Het rendier dat mijn slee trekt heet Räikkönen en wat een kracht en plezier heeft hij tijdens het trekken van de slee. De tocht is vijf kilometer lang en is echt geweldig!

Tijdens de eerste stop mogen wij de vrouwtjes- en kinderrendieren voeren met rendiermos. We mogen niet voorover leunen, dan kunnen we het gewei namelijk in ons gezicht krijgen. De rendieren verdringen zich om ons heen, enthousiast het mos uit onze handen graaiend. De kleinere rendieren blijven dicht bij hun moeder en samen gaan ze op verkenning. Ergens te midden van de hele kudde is zelfs een albino rendier te zien!

Even later stoppen we nog een keer, nu is het etenstijd voor ons. De rendieren blijven bij de sledes terwijl wij een warme kota in gaan. Een kota is een huisje dat iets weg heeft van een tipi, het is een houten huisje dat je overal tegen komt hier in Lapland. Het centrale vuurtje knappert hard terwijl wij er worstjes aan een stok in roosteren. Ook twee ketels worden boven het voor gehangen voor koffie, thee en chocomelk. Erbij krijgen we een typisch Fins koekje dat in de koffie gedoopt moet worden. Echt heerlijk!

Met de sneeuwscooter naar een magische plek
De volgende ochtend beginnen wij de dag met een sneeuwscootertocht. Nog achterop, omdat ik geen eigen rijbewijs heb, scheuren we door de sneeuw. De ijzige wind snijdt in onze gezichten en de kap die op de helm zit doen we ook snel naar beneden. Helemaal ingepakt rijden we verder door het bos. Grote dennenbomen bedekt met sneeuw zien we voorbij komen. Er wordt verteld dat de sneeuw op één enkele boom hier wel 2000 kilo weeg. 2000!  Na enige tijd staan we boven op de berg. Hier is het magisch! Alles is met een dik pak sneeuw bedekt en nergens herkende je meer bomen en struiken in. Een witte glans lag over het gehele landschap en het was schitterend. We drinken hete chocomel om weer warm te worden voordat we terug rijden. We stuiteren soms over de hobbels heen en op sommige punten is het zwaar om de sneeuwscooter goed in bedwang te houden.