“Chai, chai,” wordt er in alle vroegte alweer geroepen in het gangpad van de trein, “thee, thee”. Ze komen langs met grote thermosflessen, klaar om jou te voorzien in koffie of thee of frisdrank of water. Niet veel later komt er een t-shirt verkoper langs, gevolgd door een vrouw met bossen vol met kettingen. Een wind waait door de coupé heen vanuit de openstaande ramen en het landschap van huizen en vlaktes heeft plaatsgemaakt voor eindeloze palmbomen, kleurrijke huizen en een warme lucht. De ventilator aan het plafond draait op volle toeren en verplaatst daarbij de warme lucht van links naar rechts in de coupé. Voor de echte verkoeling loop ik zo nu en dan naar het kraantje in het halletje voor een plens water in mijn gezicht of om even uit de deur te hangen en het landschap voorbij te zien vliegen.
Uitpuilende treinen en een temperatuur verschil
Een nieuwe trein die uit lijkt te puilen met mensen arriveert op het station. Vanuit de deuropening zie ik een wirwar van armen en benen steken: allemaal mensen die willen genieten van de verkoelende buitenlucht wanneer de trein rijdt. IJsverkopers verdringen elkaar met hun karren langs de ramen en geven de ijsjes zo door naar binnen een de verhitte gasten. Een opgeluchte zucht dat we iets van verkoeling hebben gevonden gaat door de coupé en tevreden beginnen we aan ons koude ijsje.
Het temperatuur verschil tussen noord en zuid India is groot: in het noorden is een thermoshirt en deken echt nodig, terwijl in het zuiden in een topje zitten al warm is.
Twaalf december is het en ik begin aan wat voor mij de langste treinreis in mijn leven is: 44 uur treinen van Umaria in het midden noorden van India naar Kochi in het zuiden. Twee dagen lang zitten en liggen terwijl ik 2500 kilometer afleg. En dat terwijl ik ondertussen weer een jaar ouder word… Vooraf had ik nooit durven hopen dat mijn verjaardag zo bijzonder zou zijn. Ik kom terecht in een coupe met vier Indiase meiden en een vrouw die ze aunti noemen, maar die geen familie is. Ze zingen, we eten cake, ze zoeken kaarsjes die ik kan uitblazen en ik krijg, naast een groepsfoto, een aandenken aan deze bijzondere verjaardag. Ondertussen heb ik veel van het dagelijkse trein leven in India meegekregen en heb ik de volgende tips verzameld!
5 Tips over het Indiase treinleven:
1. Sleeper class is prima te doen. Probeer alleen om een upper of middle bed te krijgen aangezien op lower bed iedereen komt zitten, ook ‘s nachts. Reis je meerdere opeenvolgende nachten met de trein, dan kun je kijken voor een second class ticket voor meer comfort, gordijntjes rondom je bed en echt beddengoed.
2. Breng je eigen deken mee, want in de treinen kan het koud zijn! Vooral in het noorden in december. Hoe verder ik in het zuiden kwam, hoe minder ik mijn handdoek (bij gebrek aan deken was dat ook prima!) nodig had.
3. Maak je geen zorgen over eten krijgen/ meenemen. Lopen er niet tientallen verkopers door de trein dan staan er op de meeste stations wel tientallen verkopers naast de trein die er geen probleem mee hebben om je idli of een ijsje door het raam aan te rijken.
4. Er is nooit plek en er zijn altijd wachtlijsten. Laat je hierdoor vooral niet afschrikken! Wonder boven wonder lijkt iedereen toch altijd mee te kunnen in de trein. Mocht je toch het zekere voor het onzekere nemen kun je ook alles vooraf boeken, het nadeel daaraan vond ik dat je een stuk minder flexibel bent. Een uitgebreide guide over hoe je online de trein kunt boeken vind je op My Travel Secret.
Ga je voor een korte afstand en vind je het geen probleem om eventueel (een deel daarvan) te blijven staan, kun je op het station ook altijd een algemeen ticket kopen, wat vaak nog goedkoper is dan de goedkoopste klasse. Zelf moet je dan een zitplek zoeken die er dus eventueel niet is.
5. De guide van My Travel Secret werkt helaas niet voor mij in India doordat mijn creditcard niet geaccepteerd wordt. Tijdens mijn laatste week vertelt een Indiase jongen dat het waarschijnlijk zo is dat wanneer je in India zelf boekt je een Indiase creditcard nodig hebt en dat wanneer je buiten India bent wel gewoon je eigen creditcard kan gebruiken. Daardoor moet ik voor elk ticket reserveringskosten/ kosten aan de agency betalen. Per agency verschilt het hoe ze die kosten berekenen en soms eindig ik zelfs met het dubbele van het oorspronkelijke ticket wanneer deze niet heel duur is. Later denk ik er zelf aan om een VPN te gebruiken en deze op een Europees land te zetten, maar ik heb helaas geen treinticket meer nodig en kan dus ook niet uittesten of het zo wel werkt…
Heb jij ervaring met het treinreizen in India? Hoe ben jij aan je tickets gekomen en wat vond je ervan?
21 Comments
Hoi Caro, het is maar goed dat ik deze reis niet ga maken, want ik kwam nooit op de plaats van bestemming aan.
Hoe gaat het alweer druk bezig met het volgende project ? dat zal wel want niets doen is niks voor jou en fijn dat wij via dit een beetje mee mogen genieten
Groetjes en veel liefs van ons.
Francien
Ja, ik zit nu in Tallinn! Ben aan het werk hier in een hostel 🙂 Nog geen idee waar ik volgende maand zit, maar dat zie ik dan wel! Liefs terug!
Ik ben nog nooit in India geweest, maar ik zou er zeker per trein willen reizen. Treinen zijn een leuke manier een land te ontdekken.
Treinen zijn zeker een gave manier om een land te ontdekken al weet ik niet of ik gauw weer 44 uur in een trein ga zitten…
Ik ben net als Jenny nog nooit in India geweest maar het lijkt mij echt gaaf om per trein te reizen. In Thailand is het inderdaad ook beter om een upper bed te kiezen want dan kun je gewoon lekker gaan slapen wanneer je wilt.
Een lower bed is echt een ramp ja als je even zou willen slapen… En het treinen in India is ook echt wel aan te raden, het is zo’n belevenis!
Wow deze treinreis op zich is al een ervaring. Ik denk dat ik nog wel een paar ‘tussenstapjes’ moet maken met laagdrempeligere treinreizen voordat ik deze zou kunnen waarderen! Wat een drukte :p
Eigenlijk ben ik zelfs nog nooit in India geweest maar zal zeker met de trein reizen. Toen in Thailand gedaan en het was echt een toffe manier. Je ziet veel van het landschap en dat maakt treinreizen zo leuk.
Wel goed artikel want zoals met die creditcard is wel handig om te weten.
Handig artikel met fijne tips! Het lijkt me geweldig om met de trein door India te reizen, het is dat ik m’n vriend niet meekrijg.
Wat leuk om te lezen en te zien, ik ben drie keer in India geweest, maar nog nooit met de slaaptrein. Dit komt ook omdat binnelandse vluchten relatief goedkoop zijn en we dus vaker het vliegtuig nemen. Wil het zeker wel een keer doen…gewoon voor de ervaring,..het ziet er namelijk best gezellig uit.
Het is ook zeker gezellig om te doen! Voor mij was de binnenlandse vlucht helaas zo duur dat dit een veel goedkopere, en avontuurlijkere, optie was 🙂
Gek genoeg trekt India mij niet heel erg. Toch maken dit soort artikelen mij wel nieuwsgierig, lijkt me een hele ervaring om per trein door India te reizen. Handige tips ook, zeker die van het bovenste bed reserveren!
Als je ooit naar India gaat, moet je zeker met de trein reizen! Maar ik kan me best voorstellen dat India niet heel erg trekt, ik weet zelf eerlijk gezegd ook nog niet helemaal wat ik van het land vind…
Ik ben al heel lang nieuwsgierig naar India, maar stel het iedere keer weer uit. Mijn familie ziet het niet echt zitten 😉 Een treinreis lijkt mij erg tof. Het onderste bed is inderdaad niet handig. In China zat daar ook de complete Chinese familie op dus ik was erg blij met mijn middelste bed.
Treinen vind ik ook echt heel leuk en een hele belevenis haha. Leuk om te weten dat het er niet alleen in India zo aan toe gaat!
Wat een bijzondere treinreis. 44 uren is absoluut een lange reis en als ik de foto’s zie en je verhaal lees lijkt me dat ook best een opgave in zo’n warme trein. Wel lijkt het me een erg bijzondere ervaring. Net als jarig zijn met die speciale mensen om je heen 🙂 Je hebt me toch weer extra nieuwsgierig gemaakt naar India!
Aan het eind had ik het ook wel een beetje gehad met de trein… Maar een bijzondere ervaring was het zeker!
Wow, 44 uur in de trein.. bijzonder dat je dit gedaan hebt.. ik kan me voorstellen dat het een onvergetelijke ervaring was. Onze langste treinreis was de transmongolië-express, maar kan me voorstellen dat dit iets meer comfortabel was, haha. Inderdaad zou het nu vanuit het buitenland wel moeten lukken met een NL creditcard.. balen dat het voor jou niet werkte.
Oh de transmongolië-express zou ik zo graag willen doen! En achja, uiteindelijk lukte alles met boeken 🙂
Het lijkt me onwijs gaaf en avontuurlijk om te doen! Ik heb het in Thailand en Sri Lanka gedaan, maar India lijkt me nog wel een tandje avontuurlijker. Je zin ‘Er is nooit plek en er zijn altijd wachtlijsten. Laat je hierdoor vooral niet afschrikken!’ schrikt mij wel af, maar ik weet inderdaad dat het zo in Sri Lanka ook ging. Een uur voordat de ticketoffice open ging stonden we klaar, vooraan, als eerste, en op het moment dat hij open ging drongen ineens massa’s locals voor. Ook daar moest ik aan wennen. We konden niet overal zitten maar ik vond het onvergetelijk. Al die lieve kleine kindjes waarvan je er dan gewoon één op schoot kreeg. Het rijden met de open deuren ook vooral, en daar een tijdje zo staan, die warme vochtige wind die naar binnen blies… De uitzichten over het Sri Lankaanse binnenland… Ik wil het in India ook eens doen! Jouw beelden wakkeren mijn reislust in elk geval aan!
Het lijkt inderdaad heel erg op het Sri Lankaanse treinen! Maar echt, je krijgt altijd wel een plekje, geen zorgen 🙂 En de uitzichten in India zijn meestal net zo mooi als in Sri Lanka!