Portugal perstrip dagboek

Wauw, wat was mijn perstrip naar Portugal geweldig! Hoewel ik sommige steden van Portugal al wel deels ken door mijn vakantie, waren de meeste onderdelen en plaatsen nog helemaal nieuw net zoals het concept persreis. Hoe zou het eraan toe gaan en hoe anders zou het reizen zijn? Ik had geen idee. Samen met nog twee bloggers, drie touroperators en een journalist vertrokken we woensdagmiddag naar Porto. Benieuwd naar hoe zo’n perstrip er aan toe gaat en waar ik allemaal ben geweest? Kijk even mee in mijn mini dagboek!

Woensdag

Rond 11 uur vertrek ik vanuit Nijmegen richting Schiphol. Met veel omleidingen en wat vertraging kom ik er in de vroege middag aan en rond een uur ontmoet ik al de rest van de groep. Hup het TAP vliegtuig in en daar gaan we!

Vanuit het vliegtuig raampje zie ik de Duoro die Porto in twee splitst en niet veel later staan we aan de grond. Met ons busje vertrekken we naar het eerste hotel dat op de planning staat. Hotel Monte Belo is pas één jaar oud en de 200 jaar oude porselein fabriek die vernoemd is naar het stadje zelf, is ermee geïntegreerd. Zo zie je vanuit het hotel nog de oude fabrieks muren staan en kijkt een van de kamers uit op kapel. Na een rondleiding en heerlijk eten, duik ik na middernacht snel mijn bed in.

Donderdag

Na het ontbijt zijn we rondom de lagune van Aveiro gereden naar de vis markt bij de Costa Nova. Daar aangekomen ruik je meteen de combinatie van de zilte zeelucht (die achter de huizen ligt) en vis die uitgebreid uitgestalt is op de markt. De vismarkt is vandaag niet heel groot omdat het een vrij normale, koude (volgens de Portugesen althans) dag is. Hier zien we de palingen nog levend rondglibberen en liggen sardientjes in grote bakken bijelkaar. Als echte viswijven wordt er over en weer naar elkaar geschreeuwd terwijl wij er enthousiast fotograferend tussendoor lopen. Vanuit de vismarkt zijn we langs de kleurijke vakantiehuisjes van de Portugezen gelopen die zo kenmerkend zijn voor de Costa Nova en de gele, rode, groene en blauwe strepen wisselen elkaar af.

We lopen zo naar het strand en na even met onze voeten in het zand gestaan te hebben, rijden we verder. Nu richting het Maritiem museum, waar we leren over de vroege kabeljauwvisserij. De mannen van vroeger waren zes maanden onderweg en zaten twaalf uur per dag alleen op een kleine boot om kabeljauw te vangen. Gedurende die zes maanden droegen de vrouwen zwart omdat ze niet wisten of hun man, broer, zoon of vader terug zou komen, dat is toch heftig? Nu we zo veel over kabeljauw hebben geleerd, krijgen we natuurlijk honger en dus vertrekken we naar een restaurant. Allerlei soorten kabeljauw krijgen we op ons bord: pataniscas de bacalhau (kabeljauw met meel), pasté is de bacalhau (kabeljauw met aardappel), kabeljauwwangen en zwemblaas, en het was echt zo heerlijk! Nadat onze buik goed gevuld is, rijden we terug naar Vista Alegre om het porselein museum en de bijbehorende fabriek te bekijken. Hier zien we onder andere de Chefs Spelcials staan van Vista Alegre waarop we gisteravond het avondeten geserveerd kregen. Dit is servies dat ontworpen is door de meest beroemde chefs die hun eten op een andere, culinaire manier wilden serveren. Vista Alegre heeft meegeholpen aan het design en sommige borden zien er zo gaaf uit!

Al snel is het tijd om richting Aveiro te gaan, maar door de grote hoosbuien gaat de geplande stadswandeling niet door. We krijgen in Moliciero hotel onze kamers en ik zit in de Design kamer die helemaal bij mij past Mijn muren zijn behangen met oude advertenties voor schoenen en zakhorloges en ik kan er uren naar kijken. Nadat we alle deuren hebben opengegooid om elkaars kamers te bewonderen vertrekken we naar een taverne voor ons avondeten. De geur van gegrilde vis hangt hier in de lucht en het was heerlijk warm naast de grill. Nadat ik zelf de armen van een octopus heb omgedraaid, liggen ze even later op mijn eigen bord. Heerlijk knapperig en met een zoute bijsmaak eet ik voor het eerst in mijn leven octopus. En het was lekker! Ook wordt er een palingstoof en een kikkererwten kabeljauw salade geserveerd en aan het eind van de avond heb ik een cracker cake gegeten, die lijkt op onze spekkoek. Haast rollend ga ik ‘s avonds terug naar het hotel en val ik al snel in slaap.

Vrijdag

Na het ontbijt begint het weer te druppelen en gewapend met een paraplu lopen we door Aveiro. Bij een patisserie stoppen we even om een doosje ovos moles, de lokale zoetigheid, te kopen voor we weer verder lopen. We leren dat je in de visserswijk eigenlijk drie soorten huizen hebt. Als eerste zijn er de hele simpele huizen met een verdieping en enkel een voordeur en een raam. Wanneer de visser dan meer verdiende, liet hij er vaak nog een verdieping bovenop bouwen en tot slot werd het huis helemaal betegeld wanneer de visser echt genoeg verdiende. De gekleurde tegeltjes maken me helemaal vrolijk en samen met een paraplu gaan we een voor een op de foto.

Foto gemaakt door Jolanda

We lopen ook hier even langs de vismarkt en een van de visvrouwen gaat breed lachend met een grote zalm op de foto.

We drinken ‘s middags thee, gaan naar een wijnproeverij en gaan naar een olijfoliepers! Zodra we daar de bus uit komen, ruiken we de geur van olijfolie en we worden haast naar binnen toe getrokken. Hier krijgen we een rondleiding en zien we het proces van van olijf tot olijfolie. We mogen verschillende soorten olie proeven en afwisselend proef ik een pittigere die mijn mond laat tintelen en juist een zachte olijfolie die een lekkere nasmaak heeft. Wanneer we alle apparaten en onderdelen van het proces bekeken hebben en de olijfolie geproefd hebben, is het buiten al donker en gaan we snel naar het laatste hotel.
Het Cooking Hotel doet haar naam eer aan en samen met twee chefs zetten we een heel drie gangen menu in elkaar. Met zijn allen zitten we aan een lange tafel heerlijk te eten en te genieten voordat ik terug ga naar mijn nostalgie kamer waar ik snel weer in slaap val.

Zaterdag

Ik begin de dag met een bad met uitzicht over het zwembad, de olijfbomen en de bergen en voel me zo gelukkig. De omgeving waarin we zitten is ontzettend mooi, de mensen waarmee ik hier ben zijn heel gezellig en ik voel me gewoon zo’n bofkont dat ik hier mag zijn:) Na het bad loop ik nog rondom het hotel om de laatste foto’s te maken voordat we weer richting het vliegveld gaan. Terug richting huis. Dankjewel Centro de Portugal voor de heerlijke paar dagen!

Zijn jullie ooit op perstrip geweest? Ik kan niet wachten om nog een keer te mogen gaan!