Ogni Giorno #8

Deze week nog een klein stukje over Slovenië, een paar dagen in “mijn” Padova en verder vooral heel veel Toscane! In Toscane hebben we een wijnproeverij vroeg in de ochtend, eten we ijs bij de twee beste ijssalons ter wereld en genieten we van de uitgestrekte groene heuvels, de oneindige wijngaarden en de grote cipressen waar we tussendoor rijden… Ondertussen zitten mijn eerste twee maanden hier erop en ik kan niet geloven hoeveel ik al gedaan heb! Op naar de volgende 3,5 maand!

Dinsdag

Nadat we zijn uitgecheckt en ontbeten hebben, gaan we nog snel de stad even in. We bezoeken de conceptstore Smile waar ik meteen verliefd op word. Nachtlampjes in de vorm van een eenhoorn, slingers, vrolijke kaarten, mooie kussens en eindeloos veel washitape, schrijfgerei en kaarten. Hun motto is “don’t forget to smile” en de winkel doet er alles aan om die lach op je gezicht te toveren.

Met een kaart ga ik weer naar buiten en we besluiten onze Ljubljana trip af te sluiten met een mega milkshake bij Lockal. Ik bestel de karamel versie en Jorina de aardbeien variant en ohh wat is het lekker! Een goed vullende brownie staat bovenaan en de milkshake is getopt met een grote toef slagroom, karamel, chocolade saus en een berg hagelslag.

Nadat we de hele milkshake weggewerkt hebben, lopen we terug naar het station waar we al snel in onze bus kunnen stappen. Tijdens de busreis haal ik vooral wat slaap in die ik de afgelopen nachten niet gekregen heb en bereid ik mijn presentatie van donderdag alvast voor. In Padova heb ik even tijd voor mijzelf om te eten, te douchen en wat dingen voor school te doen voordat iedereen naar mij komt en we gaan kijken voor een weekje Sicilië! (het reizen hier houdt niet op 🙂 ) Ondertussen is de grootste onweerstorm ooit uitgebarsten boven Padova en wachten we tot de donder weg is voor we het huis uit gaan. Ik sluit de dinsdag af met een paar uur op het beroemde psychologie feest dat eens per jaar gehouden wordt in de Factory en kruip daarna snel mijn bed in.

Woensdag

Vandaag moet er natuurlijk veel ingehaald worden wat ik aan het begin van deze week heb gemist. Ik zet een presentatie in elkaar, spreek af met een groepje om wat door te spreken voor diezelfde presentatie en daarna ga ik meteen door naar mijn les fotojournalistiek. We zijn alweer compleet (dit gaat de goede kant op!) en ‘s avonds ben ik bezig met het terugluisteren van een hoorcollege, het beantwoorden van mails en met het in elkaar zetten van de vorige ogni giorno.

Donderdag

De presentatie die ik vandaag zou hebben, gaat op het laatste moment niet door doordat de docent vergeten was dat ze vier presentaties van ongeveer een half uur in anderhalf uur les had gepland en dat ze daarnaast standaard te laat komt en eerder weg moet. Dus dinsdag weer een nieuwe kans! Verder was het vooral rennen vandaag en ‘s avonds moest natuurlijk mijn tas gepakt worden, want morgen vertrekken we op Toscane trip!

Vrijdag

Vanochtend vertrekken we in alle vroegte en we merken meteen wanneer we Toscane inrijden. Het uitzicht veranderd in een glooiend landschap en de groene heuvels zijn hier en daar bebouwd met die kenmerkende grote huizen voor Italie. De oprijlanen worden omringt door lange cipressen en tussen de heuvels door zien we uitgestrekte wijngaarden liggen. We komen in het gebied van de Chianti terecht en horen hier voor het eerst het verhaal over de rivaliteit tussen Siena en Florence. Hoe ze met twee hanen gingen besluiten wie het welk deel van de chianti streek in handen zou krijgen door twee hanen simpelweg te laten rennen. Siena koos voor de witte haan en Florence voor een zwarte. Siena vertroetelde het dier ontzettend de avond daarvoor en gaf hem zoveel eten dat hij op de dag zelf nog sliep. Florence daarintegen had de haan uitgehongerd waardoor deze wegstoof bij de start van de verdeling. Het is dan ook niet gek dat Florence het grootste gedeelte van de chianti streek opeiste en nu nog steeds het symbool van de chianti een zwarte haan is.

We rijden door de heuvels heen richting het kleine dorpje San Gusmè waar we in een paar minuten doorheen lopen. Gele bakstenen gebouwen omringen de kleine straatjes die kriskras door het stadje lopen. Mooie plantenbakken hangen aan de muur en de was hangt hier en daar buiten te drogen. De meeste bewoners zijn hier de 50 ruim gepasseerd en bewegen zich op hun gemakje voort, zwaar leunend op hun stok. Achter het raam verschijnen nieuwsgierige gezichten en een vrouw zwaait voorzichtig naar mij terug. Aan weerzijden van de eerste straat zitten drie restaurantjes en verder zien we nog een barretje en een bank. Een man komt zijn huis uitgesprongen in zijn haast om ons allemaal zijn tuin te laten zien en het is een van de mooiste tuinen waar ik ooit ben geweest. Hij heeft midden in zijn tuin een raam geplaatst waardoor we het uitzicht gekaderd kunnen zien en speciaal voor ons opent hij zijn luiken.

We lopen langs de kerk weer terug naar het restaurant waar al een lange tafel buitenstaat waar we met zijn allen kunnen zitten. Als prima, voorgerecht, krijgen we Pici con cacio e pepe en het is de lekkerste pasta die ik ooit heb gegeten. De dikkere spaghetti slierten zijn heel simpel bereid in veel kaas, peper en zout en smaken heerlijk. We scheppen onze borden twee keer vol voordat we aan de secondo beginnen, ons hoofdgerecht. Ditmaal is het een varkensvlees met een zoetige wortelachtige saus waarvan we helaas niet precies de naam weten, en ook dit was weer heerlijk. Natuurlijk sluiten we onze lunch hier af met een caffe en lopen we dan weer verder.

Aan de rand van het stadje zien we de oude man genietend naar ons kijken en hij knoopt een praatje aan voordat hij zijn weg vervolgd naar huis. Aan de rand van de muur is een groot uitzicht dat zijn kilometers ver uitstrekt en dan moeten we alweer de bus in richting Siena!

Hier zetten we snel onze spullen in het hotel voordat we beginnen aan de tour met ESN Siena. Ze laten ons de Basilica Cateriniana San Domenico zien waar een vingertopje en het hoofd van Catharina van Siena (één van de twee patroonheiligen) nog steeds bewaard worden. We dwalen door de kleine straten verder af naar beneden en komen bij een van de vroegere waterreservoirs van de stad aan: Fontebranda. Er is een fort omheen gebouwd zodat mensen vroeger van buiten de stad minder makkelijk aan het water konden komen.
We beklimmen vele traptreden om weer hogerop in de stad te komen en staan dan voor de schitterende Duomo di Siena, gebouwd naar de mooie duomo in Florence die we later deze trip nog te zien krijgen. De zon is ondertussen aan het ondergaan en de duomo ligt in een gouden gloed. De gekleurde marmeren stenen lichten op door de zon en de kerk ziet er stralend uit.

Vanaf hier lopen we naar het Piazza del Campo, het beroemde halfronde plein, en onderweg bestuderen we de schilden op de hoeken van de straat die aangeven in welke contrada je zit. Na onze stadstour krijgen we de verassing dat er een fout bij het hotel is gemaakt en zij ons pas morgen verwachten, vandaar dat iedereen opeens wordt verhuisd naar andere hotels in de buurt. Gelukkig ligt die van ons ernaast en na vijf meter gelopen te hebben, zijn we al fijn in onze kamer. Uitpakken, douchen en klaarmaken voordat we pizza gaan eten! Italië zou echter Italië niet zijn als iedereen te laat komt, inclusief de pizza’s en als we dan om half 12 ’s nachts eindelijk onze pizza hebben kan ons geluk niet op. We genieten nog even van Siena by night, voordat we ons bedje in kruipen om weer fit te zijn voor de volgende dag.

Zaterdag

Na ons ontbijt moeten we helaas alweer vertrekken uit Siena en rijden we opnieuw tussen de groene heuvels en uitgestrekte wijngaarden door. Onze eerste stop voor vandaag is bij Fattoria San Donato waar we beginnen met een wijnproeverij. De man vertelt uitgebreid over de wijnen en olijfolie die ze zelf maken, over de saffraan die ze kweken, over het oogsten van de eigen groentes uit de tuin en over de dieren die ze er houden. Het is een schitterende plek, boven op de heuvels omringt door hectares vol druivenstruiken en olijfbomen. In de koele gebouwen staan houten tonnen vol met huisgemaakte wijn en in de boerderij zelf staan de tafels al vol met schalen gevuld met stukjes brood met kaas, vlees, tapenade of gewoon olijfolie en karaffen gevuld met water en wijn.

We krijgen een uitleg over hoe je wijn moet proeven en gaan vrijwel alle zintuigen hierbij af. Hij besluit zijn verhaal met: “Wine have to go with food and food have to go with wine” voordat we beginnen met eten, drinken en genieten.
Vanuit de wijnproeverij vertrekken we naar San Gimignano, een van de best bewaarde middeleeuwse stadjes en beroemd vanwege haar veertien grote torens. Hier zitten daarnaast ook de twee beste ijssalons ter wereld die elkaar afwisselen op de eerste plek. Natuurlijk moet er even bij de nummer één een ijsje gegeten worden en met een bolletje saffraan, cantuccini, sinaasappelschil, amandelen, honing en met een bolletje saffraan verlaat ik weer de ijssalon.

Al scheppend uit mijn bakje begin ik door het stadje te lopen en beland al snel bij het uitzichtpunt naast een van de veertien torens. De paarse regen hangt over de gebouwen heen en de bloesem staat hier nog in volle bloei.

Wanneer ik via de zijkant van de stad weer een stuk afdaal zie ik de frisse was wapperen aan de lijnen en hangen Italiaanse vrouwen vanuit de vensterbank naar elkaar te schreeuwen. Wanneer ik afdaal in de winkelstraat kan ik met mijn ogen dicht haast vertellen welke winkeltjes er zijn, door de inmiddels typische geuren van de Italiaanse shops. De geur van kaas, leer, vlees en lavendel komt een voor een voorbij en wanneer ik even niks ruik is daar een van de vele souvenierwinkeltjes die kaarten van de stad verkoopt. Wanneer we weer terug uitkomen bij het plein waar de twee ijszaken zitten, besluit ik ook een ijsje te halen bij de op dit moment nummer twee van de wereld en kies ik nu voor een bolletje cheesecake en een bolletje appel. Het ijsje is heerlijk verkoelend in de warmte van de zon en ondertussen struinen we nog door de laatste paar straten voor we terug naar de bus moeten.

We rijden verder naar Florence waar we nog even vrije tijd hebben voor het avondeten. We bewonderen hier meteen de duomo van Florence, die inderdaad heel veel weg heeft van de duomo van Siena, en die nog vele malen indrukwekkender is.

Wanneer we door het centrum lopen verbaas ik me over het grote aantal toeristen waarmee de straten gevuld zijn en het is zo nu en dan nog best een gedoe om door de massa heen te kunnen lopen. Onderweg stoppen we nog even bij een kraampje waar ik een mooie sjaal koop (die mee kan naar Iran!) en dan staan we voor de Ponte Vecchio, de beroemde brug met allerlei winkels en huizen in allerlei Italiaanse kleuren. We worden achtervolgd door straatverkopers, zien hoe de stad goud kleurt van de ondergaande zon en kijken onze ogen uit bij de dure juwelierszaken die op de brug gevestigd zijn. Vanaf hier lopen we terug naar het hostel om een snelle douche te nemen voor we gaan eten.

Ditmaal krijgen we allerlei schalen gevuld met pasta op onze tafels en hebben we en op tijd en ruim genoeg te eten, hmmm. De lasagne is echt mijn favoriet en pas wanneer de hele schaal leeg geschraapt is, laten we het met rust. Daarna vertrekken we met zijn allen naar een plein in de buurt om zoals de Italianen te doen: eerst een paar uur blijven hangen en kletsen op een plein om pas rond twee uur naar een club te gaan en daar verder te feesten. Zo lig ik deze nacht laat (of erg vroeg, haha) in bed en heb ik weer een heel andere kant van Florence gezien.

Zondag

Deze morgen kunnen we gelukkiger iets langer blijven liggen en na een ontbijt in het hostel vertrekken we weer richting de duomo waar we van ESN Florentia een citytour zullen krijgen. We slenteren door de straten met de grote groep en zien de duomo van alle kanten, lopen over de pleinen en zien daar het beroemde everzwijn. Dit is een geschenk geweest aan de Medici familie die moet zorgen voor geluk als je over zijn blinkende snuit wrijft, wat we natuurlijk ook allemaal even doen voordat we weer verder gaan met de toer.

We zien de kopie David van Michelangelo (de echte staat binnen in het museum, beschermd tegen het weer) en ik kan met niet voorstellen groots hoe het Florence uit de 16e eeuw eruit heeft moeten zien, de eeuw waarin Michelangelo zijn hoogtijdagen had en de stad onder de invloed van de Medici familie geregeerd werd.

We steken met zijn allen de Ponte Vecchio en nemen plaats voor Palazzo Pitti waar we nog een laatste groepsfoto maken voor we vrije tijd krijgen en door Florence mogen struinen. Ondertussen is de zon op zijn warmst en het eerste dat we dan ook doen is een ijsje halen. We klimmen met het ijsje in onze hand langzaam naar het uitzichtpunt van Piazzale Michalangelo en hebben hier een mooi overzicht over de gehele stad. Hier genieten we van het zonnetje voor we besluiten om terug richting het hostel te gaan waar de bus naar huis weer staat te wachten…

De busreis bestaat voor mij vooral uit slapen en thuis aangekomen stort ik me nog even snel op mijn presentatie voor morgen voor ik weer mijn bed in kruip.

Maandag

Vandaag heb ik niet zo heel veel gedaan op mijn presentatie (die ging goed!) en schoolwerk na. Weer even boodschappen voor deze week, hoorcollege’s ingehaald en mijn presentatie voor vandaag voorbereid (deze en volgende week zijn het presentatie weken voor mij, zo veel staan er op de planning). ‘s Avonds schrijf ik aan mijn blog, werk ik mijn Italië boekje bij en maak ik een begin met het uitzoeken van alle foto’s van de afgelopen twee citytrips.

Heb jij nog plannen voor deze week? En wat ga jij in het lange paasweekend doen? Voor mij staat de Cinque Terre hiken op de planning!