Ogni Giorno #13

Afgelopen week is een vriendinnetje uit Nederland langsgekomen, hebben we een Dutch food evening gehad, heb ik meegedaan aan een running dinner en kwam eindelijk het zonnetje terug. Ik ontdekte een mooi kasteel in de buurt en ging nog eens terug naar Venetië. Kijken jullie mee?

Maandag, 8 mei 2017, Padova

Na mijn les op de uni deze ochtend, doe ik snel boodschappen, ruim ik mijn kamer op en schrijf ik aan een blog voordat Hielke mij vanuit Nederland komt opzoeken. Ik haal haar op bij de bussen en hoewel ik elke bus uitvoerig bestudeerd heb tijdens het wachten, staat ze toch opeens achter me! Het is even knuffelen en dan naar mijn kamer lopen om heerlijke, huisgemaakte (door iemand op de foodmarkt van Verona) tortellini te gaan eten.

Ondertussen moeten we natuurlijk weer heel wat geklets inhalen, dus dat is ook waar we vooral mee bezig zijn vandaag…

Dinsdag, 9 mei 2017, Padova

Deze ochtend vind ik hem voor onze garagedeur, genietend van een plas regenwater, voordat ik richting de uni ga. Na mijn Italiaans en laatste les Developmental cognitieve neuroscience fiets ik snel naar huis toe en vertrekken Hielke en ik met de trein richting de Euganische heuvels die een kleine 20 minuten onder Padova liggen. Vanaf hier is het nog maar een paar minuten lopen voordat we bij het grote Castello del Catajo uitkomen, een kasteel dat in de 16e eeuw gebouwd is door de Obizzi familie.

Het kasteel was bedoelt als zomerresidentie waarin grootste feesten gegeven zouden worden die alle gasten zouden imponeren. En dat moet ze gelukt zijn, want wauw wat een kasteel is dat! De muren zijn van top tot teen beschilderd met fresco’s die verhalen vertellen over de familiegeschiedenis. De trouwerijen en verbintenissen tussen verschillende steden en familieleden krijgen we te zien en het is alsof ik door een levensgroot fotoboek heen loop. Vanaf het dakterras kijk je uit over de tuin, de wijnvelden, de stad en de heuvels en het is moeilijk voor te stellen dat op deze zelfde plek grote feesten werden gehouden, enkele honderden jaren geleden. We luisteren aandachtig naar onze gids die verhalen blijft vertellen en vervolgens lopen we nog even door de tuin van het kasteel.

We keren terug naar het stadje wanneer het ontzettend begint te regenen en besluiten om snel terug naar Padova te gaan om daar avond te eten. Na een mwa maaltijd in een Indiaas restaurant maken we thuis lekkere tosti’s en de rest van de avond kletsen we bij over mijn reisplannen, haar reisplannen, uni, werk en nog veel meer.

Woensdag, 10 mei 2017, Padova

Na ons ontbijt vertrekt Hielke met haar Padova kaart richting het centrum en ik richting de uni voor een gastles over bewegingen in het brein en wanneer deze afgelopen is fiets ik snel naar het centrum. Zoals iedereen die langskomt of het nog niet geprobeerd heeft, moet Hielke ook een panzerotto proeven. We eten hem op in de zon voor de Basilica di Sant’Antonio voordat ik verder moet naar mijn tweede les van vandaag en Hielke verder gaat met het ontdekken van de stad. Vandaag zou ook mijn laatste les fotojournalistiek zijn, maar jullie voelen hem vast al wel aankomen, dat was natuurlijk toch niet zo. Volgende week gaan we écht de laatste les hebben (eerst meemaken en dan pas geloven) en vandaar dat ik een uurtje eerder klaar ben vandaag.
Na het eten vertrekken we naar Naviglio een straat bij de uni in de buurt waarin allerlei mini versies staan van bars uit het centrum. Er zijn plateaus gemaakt vol bankjes en stoelen, lampjessnoeren gaan van boom naar boom en een grote dj booth staat ertussen. Het staat vol met kletsende studenten en het is er ontzettend gezellig.

Donderdag, 11 mei 2017, Venetië

Al vroeg zitten we in de trein naar Venetië toe want om iets na tienen mogen we de Campanile beklimmen (of eigenlijk met de lift omhoog roetsjen). Hoewel het enigszins bewolkt is, kunnen we ver kijken over heel Venetië en het ziet er zo anders uit dan ik me had voorgesteld! Ik had gedacht heel veel water te zien, ook tussen de straatjes en huizen door, maar in het echt zie je eindeloze oranje daken, dakterrassen en kerktorens. Het lijkt zo ontzettend dicht bebouwd, haast alsof er geen (water)wegen tussendoor lopen en het is een nieuwe kant van Venetië die ik daar boven op de de toren zie. Ik kan bijna het hele San Marco plein overzien en ik zie op sommige plekken de groepjes duiven samenkomen rondom de zoveelste toerist die brood strooit. Ik zie hoe netjes alle tafeltjes in rijen staan en hoe ontzettend groot de Basilica is die aan de rand van het plein staat.

Nadat we van alle kanten Venetië bewonderd hebben, steken we het plein over naar de Basilica waar we onze ogen uitkijken bij het plafond. Er zitten meer dan miljarden kleine, mozaïeken steentjes in alle kleuren verwerkt in het plafond. De gouden kleur die alle mozaïeken mensen omringt straalt je van alle kanten tegemoet en ik kan niet ophouden met kijken. In de Basilica zelf is het vrij donker waardoor de steentjes minder schitteren dan in het gedeelte voor de ingang, maar nog steeds sta je met open mond het plafond te bestuderen.

We nemen nog een kijkje bij de schatkamer van de Basilica waar allerlei relikwieën liggen van mensen die belangrijk zijn geweest in deze kathedraal en we zien stukjes bot van beenderen, maar ook ruggenwervels en vingers in glazen potten zitten.

Aan de andere kant van de schatkamer staan gouden en zilveren schalen belegd met grote diamanten en edelstenen. Ingelegde vazen en schilderijen en boekenhouders en bekers. De rijkdom straalt hier aan alle kanten er van af en hoewel sommige dingen mij behoorlijk onpraktisch lijken, zie je wel hoe welvarend deze Basilica is (geweest).
Door het weer besluiten een warm plekje op te zoeken en na een thee besluiten we een kerk-achtig gebouw in te lopen aan de overkant van het plein. Wanneer we naar binnen lopen zien we al vrij snel dat dit geen echte kerk is en wanneer we iets verder lopen merken we dat we in een ziekenhuis staan. Er lopen echter ook toeristen rond en voorzichtig gaan we op verkenning. We belanden in een archief achtige balzaal. Met grote schilderingen op het plafond, eindeloze wandkasten vol oude boeken en in het midden vitrines vol chirurgische instrumenten en geïllustreerde boeken uit de 16e eeuw. Het voelt alsof ik de Belle en het Beest achtige bibliotheek scene in ben gestapt.

Dan moet ik helaas door naar mijn lessen op de uni en zien we elkaar weer rond het avondeten. We eten, gaan naar Krav maga en vallen al snel in slaap.

Vrijdag, 12 mei 2017, Padova

Helaas moet Hielke vandaag alweer vertrekken en terwijl ik op de uni zit, vliegt haar vliegtuig terug richting Nederland. De week met Hielke ging zo snel hier! En net nu ze vertrokken is, gaat hier het zonnetje schijnen… Tijd dus om mijn bureau weer op het balkon te zetten en te gaan leren.

‘s Avonds komen Eline en Rachelle hier pannenkoeken bakken en niet veel later verschijnt ook Niree om te helpen met het maken van boterhammen met hagelslag, het breken van stroopwafels en het koken van rookworsten. Vanavond hebben we namelijk een Dutch food evening! Met allerlei lekkers vanuit Nederland maken we nu allemaal hapjes en zetten we de tafels vol met gevulde borden.

Van stukjes Tony’s (die kennen ze hier schijnbaar ook niet), tot bitterballen, tot hagelslag op stukjes brood, tot pannenkoeken, pepermuntjes, wentelteefjes en stroopwafels.

Inmiddels zit de woonkamer helemaal vol, worden borden doorgegeven (nadat we een hoop extra borden gehaald hebben bij Rachelle, gelukkig woont ze onder ons) en iedereen is gezellig met elkaar aan het kletsen. De bitterballen zijn echt de favoriet bij iedereen en voor ik het weet zijn ze allemaal op. Na een tijdje verplaatst een deel van de groep naar het balkon (oh daar is het zo’n stuk koeler, heerlijk) waar we kijken naar alle bliksemflitsen die de lucht verlichten terwijl het harder en harder begint te regenen.

In de woonkamer spelen we een kaartspel terwijl we de laatste stukken stroopwafel en chocola opeten. Wanneer iedereen dan echt, echt, echt genoeg gegeten heeft blijven we achter met wat boterhammen bestrooid met hagelslag en heel veel lege bekertjes en borden.

Zaterdag, 13 mei 2017, Padova

Vandaag schijnt ook het zonnetje weer heerlijk en na mijn ontbijt (boterhammetjes met hagelslag!) verplaats ik mijn bureau weer naar buiten om in de zon te gaan leren.

Rond de middag begin ik aan de Mexicaanse chili sin carne, om de zoveel tijd is het even roeren en verder is het vooral in de zon bezig zijn aan school.
‘s Avonds begint om zeven uur het running dinner en Lena en ik fietsen voor de voorgerechtjes iets verder onze wijk in. Ze hebben verschillende kleine hapjes gemaakt en al snel heb ik mini sandwiches, mozzarella balletjes en stukjes quiche op mijn bord liggen. Het smaakt allemaal heerlijk en het koppel dat nu host kletst er gezellig op los over van alles en nog wat.

Om acht uur fietsen we terug naar ons huis omdat wij voor het hoofdgerecht moeten zorgen, we spotten deze bijzondere lucht, en maken snel de laatste dingen klaar.

Na het eten en heel wat geklets later is het tijd om naar de laatste toetjes ronde te gaan fietsen. Daar blijkt het meisje van het koppel dat host in mijn Italiaans les te zitten en ook hier is het ontzettend fijn. Met een heerlijke chocolade mouse en vers fruit eten we tot we niet meer kunnen en de rest van de avond kletsen we over van alles en nog wat.

Zondag, 14 mei 2017, Padova

Rustig wakker worden, alles naar het balkon verhuizen en gaan leren. Meer doe ik vandaag niet dan al mijn aantekeningen doorwerken en samenvatten voor het tentamen. Zo vind ik het leren absoluut niet erg: in mijn bikini in het zonnetje, 26 graden en met een glas koude icetea.

Hoe is jouw week geweest?