Eten, het is iets dat mensen bindt, dat je vrolijk maakt. En wat is er nu heerlijker dan uren aan tafel zitten, pratend over alle dingen uit het leven terwijl je allemaal nieuwe dingen proeft? Een kleine week Spanje was genoeg om heerlijke nieuwe dingen te proeven en om aan de levende lijven te ondervinden wat Sobremesa is, zoals de Spanjaarden het zeggen. De kleinste restaurantjes zijn het verrassendst. Heerlijke zachte paella. De rijst en kip smelten op je tong, zo zacht van structuur is deze. De zachte kruidensmaak proef je er doorheen terwijl je cravings hebt naar meer. Vervolgens komt er een zeevruchten paella, waarbij grote garnalen je aankijken terwijl je opschept. De nog hele garnalen vind ik iets minder, maar ook deze paella met stukjes schelp erin smaakt heerlijk!
We spreken af met een groep die toevallig ook in de buurt is bij Es Blanc, een tapas restaurant in Blanes. Een grote tafel met genoeg ruimte voor al onze hapjes. Gefrituurde inktvisringen zijn het bekendst, net zoals de patatas bravas. Maar ook heerlijke gebakken groene paprika’s met olijfolie en kaassnippers en wraps met zalmvulling of met groentes. Heerlijk eten terwijl je uitkijkt over het strand en langzaam de zon ziet ondergaan. Verhalen worden verteld en gesprekken worden gevoerd terwijl de hoeveelheid eten langzaam maar zeker steeds kleiner wordt. Om je heen hoor je Spaans gepraat van de locals die ook hier genieten van het eten. Ook zij praten de hele avond lang met een tafel gevuld met hapjes.
Opeens komen er allemaal obers langs met van die gezellige ouderwetse schemerlampen die her en der worden neergezet in het restaurant en buiten. Het wordt donker buiten en de schemerlampen gaan aan. Ze zorgen voor net wat extra gezelligheid en een huiselijke sfeer terwijl de avond langzaam vordert en wij genieten van het eten.
Comment
Het klinkt zo gezellig! Al mag je dat enge beest best weg laten van mij, haha!