Heb je tijdens je reis in Nepal besloten naar India te willen over land? Dan is helaas een E-visum niet mogelijk en een visum on arrive ook niet. Je moet je visum aanvragen via de ambassade in Kathmandu waar ze maar halve dagen open zijn, je meerdere keren terug moet komen en je een pasfoto nodig hebt op een bijzonder formaat. Voor mij was het even puzzelen hoe ik dit moest doen en daarom zet ik alle stappen op een rijtje voor je!
Visum India: het online gedeelte
Voordat je naar de Indiase ambassade gaat in Kathmandu (Kapurdhara Marg 296, Kathmandu) moet je een aantal dingen al geregeld hebben om het proces wat sneller te laten verlopen. Zo moet je online deze aanvraag alvast invullen. Hou er rekening mee dat je er wel een halfuurtje mee bezig bent aangezien hij ook uitwijkt over het werk wat je ouders doen etc. Zelf heb ik nog nooit eerder zo’n uitgebreide aanvraag ingevuld.
Tijdens de aanvraag wordt ook naar je geloofsovertuiging gevraagd, wanneer je deze niet hebt, is het verstandig om bij geloof gewoon Christen in te vullen om verdere vragen en een eventuele afwijzing te voorkomen. Als adres in India kun je het beste voor een nacht alvast een hostel ergens boeken, zodat je daar een geldig adres hebt staan. Kies ook altijd voor drie maanden geldig, het visum gaat namelijk al in op het moment van afgifte en niet op het moment van binnenkomst in India. Reis je dus eerst nog door Nepal, heb je bijna niks aan een visum voor een maand.
Daarnaast moet je zorgen voor een kopie van je paspoort, een kopie van het visum van Nepal, je uitgeprinte aanvraag en een pasfoto op 2″ X 2″ formaat. Dit kopiëren en afdrukken en de foto kun je allemaal regelen bij het kantoortje naast de ambassade. Hier kan het echter heel erg druk zijn en het is aan te raden zo vroeg mogelijk langs te gaan of om dit zelfs de dag van te voren te doen.
Het eerste bezoek aan de ambassade
De ambassade is elke werkdag geopend van 10.00-12.00 uur en voor tienen staan er al rijen met mensen. Ga dus zo vroeg mogelijk zodat je niet eindeloos lang hoeft te wachten. Vroeg komen geeft trouwens echt geen garantie op snel geholpen worden, tijdens mijn tweede bezoek zat ik er alsnog drie uur te wachten…
Tijdens je eerste bezoek neem je de pasfoto, de aanvraag, alle kopieën én voldoende geld mee naar de ambassade. Wanneer je 12.000 Nepalese Rupees bij je hebt, heb je genoeg (tenzij je voor een ander visum dan het toeristenvisum gaat, daarvan moet je de prijzen online nakijken). Wacht tot jouw nummertje wordt omgeroepen, ga naar de balie en daar kijkt iemand jouw gehele aanvraag na. Verhuis naar de balie ernaast om de betaling te maken (november 2017 was dit 11180 Rupees, gelijk aan zo’n €135). Bewaar het bonnetje dat je krijgt heel goed, zonder dit heb je geen bewijs van betaling en kun je dus niet je tweede bezoek voltooien.
Het tweede bezoek
Tussen het eerste en tweede bezoek moeten zeker vijf werkdagen zitten, langer mag gelukkig ook. Kom weer zo vroeg mogelijk en vergeet vooral het bonnetje en je paspoort niet. Je hoeft alleen deze twee dingen in te leveren (de wachttijd kan alsnog eindeloos lang zijn want er is geen speciaal loket voor het tweede bezoek) en het volgende papiertje in ontvangst te nemen en deze goed te bewaren.
Het derde bezoek
Het derde bezoek, waarbij je enkel je paspoort met visum ophaalt, mag plaatsvinden een dag na het eerste, wat is aan te raden omdat je anders een langere tijd geen paspoort hebt. Let erop dat het ophalen van je paspoort in de middag is tussen 16.00 en 17.00 uur en dus niet in de ochtend zoals die vorige twee!
Het stappenplan nogmaals in het kort
1. Boek alvast een hostel in India (desnoods voor een nachtje en annuleer het later weer), zodat je straks een geldig adres op je aanvraag kan invullen.
2. Vul deze online aanvraag voor het visum in.
3. Laat deze afdrukken en laat een kopie maken van je paspoort en Nepalese visum. Dit kan allemaal gedaan worden in een kantoortje naast de ambassade.
4. Neem een pasfoto mee van 2″ X 2″, dit afwijkende formaat foto kun je laten maken in hetzelfde kantoor naast het visa centrum.
5. Neem de pasfoto, de aanvraag, alle kopieën én voldoende geld mee naar de ambassade. Wanneer je 12.000 Nepalese Rupees bij je hebt, heb je genoeg (tenzij je voor een ander visum dan het toeristenvisum gaat, daarvan moet je de prijzen online nakijken). Een visum via de ambassade is duurder dan een visum online.
6. Je eerste bezoek aan de ambassade in de ochtend. Alles wordt gecheckt, je betaald en je krijgt een papiertje terug dat je heel goed moet bewaren (maak er voor de zekerheid een foto van!).
7. Je tweede bezoek aan de ambassade in de ochtend. Dit bezoek vindt minimaal vijf dagen na het eerste plaats en je hoeft alleen het bonnetje en je paspoort in te leveren. Je krijgt er een andere bewijs voor terug.
8. Je derde bezoek aan de ambassade in de middag. Deze vindt één dag na het tweede bezoek plaats in de middag en je hoeft alleen je paspoort op te halen.
9. Ready to go to India!
Je hebt dus zeven à acht dagen nodig in Kathmandu om dit geregeld te krijgen. In mijn geval ging ik halverwege nog eens terug naar Kathmandu en kon ik mijn aanvraag als het ware opsplitsen. Mijn eerste bezoek bracht ik mijn voorlaatste dag in Kathmandu en voor mijn tweede en derde bezoek zorgde ik dat ik twee weken later weer twee dagen achter elkaar in de stad was.
Visum aanvraag in Pokhara
Later hoorde ik ook dat je het Indiase visum in Pokhara mag aanvragen. Aangezien de meeste backpackers hier langer zijn en/of nu pas nadenken over waar ze vervolgens heen willen, is dit een goede plek. Dit heb ik echter niet nagevraagd in Pokhara, dus 100% weten doe ik het niet.
Het oversteken van de Sonauli border
Omdat ik van plan ben als eerste de Indiase stad Varanasi te bezoeken, maak ik mijn oversteek via de Sonauli border. Vanuit kathmandu gaan er bussen in de ochtend heen, maar dit is een reis van zo’n twaalf uur. Omdat ik zelf niet in de avond op de grens wilde aankomen (op het Nepalese gedeelte zijn wel verschillende hotels waar je kunt overnachten, op het Indiase gedeelte zag ik deze niet) besloot ik eerst naar Chitwan te gaan en een paar dagen later vanuit daar naar de grens. Vanuit Chitwan gaat elke dag om 9.00 uur de bus naar de grens en je doet daar vier tot vijf uur over en kost 500 rupees (december 2017). Soms word je vlak voor de grens afgezet, soms in een klein stadje een paar kilometer ervoor. Vanaf daar kun je voor 15 rupees de bus naar de grens nemen.
Hier kun je al lopend de grens oversteken, maar voor je dat doet moet je een exit stempel halen bij het immigratie kantoor van Nepal, wat links vlak voor de grens zit. Dit duurt een paar minuten en je moet een kort formulier invullen en dan ben je ready to go.
Terwijl ik de grens overloop, wordt er kort gevraagd of we verboden middelen in onze backpacks hebben en zodra we dit ontkennen mogen we doorlopen. De Indiase kant van de grens is onoverzichtelijker. Je moet zeker vijf tot tien minuten lopen naar hun immigratie kantoor (aan de rechterkant) om je aankomst stempel te halen. Onderweg passeer je al het busstation, dan moet je dus nog iets verder doorlopen! Hier duurt het krijgen van de stempel ietsjes langer, maar ook nog steeds niet langer dan een kwartier. Vanaf hier kun je de bus nemen naar Gorakpur (100 INR) waarvandaan ook de meeste treinen vertrekken zoals die van mij naar Varanasi. Deze heb ik vooraf gereserveerd zodat ik zeker weten een plekje had. Wanneer je dit niet doet, kun je deze trein niet in.
Het is verstandig om aan de Nepalese kant wat geld te wisselen zodat je in ieder geval genoeg hebt voor eten en je busreis aangezien de ATM aan de Indiase kant het vaak niet doet.
Zoals je ziet is het stukken makkelijker een E-visum aan te vragen en een vliegtuig te nemen, maar door de prijs van de vliegtickets is de oversteek maken over land toch een goedkopere optie. Mocht je wel voor de optie van een E-visum willen gaan, kun je deze bijvoorbeeld hier gemakkelijk aanvragen. Scheelt een hoop gedoe en je hebt meer zekerheid dat het goed gaat.
Heb jij deze oversteek ooit via het land gemaakt? En zou je dit willen doen? Mocht je nog meer vragen hebben over dit proces, laat het me weten!
_____
Dit artikel bevat een gesponsorde link.
6 Comments
Er is wel het eea veranderd dus.. ooit vroegen wij ook in Kathmandu het visum aan, maar toen moest (kon) je nog niks online invullen. Scheelt vast in de wachttijd ter plekke. En inderdaad: dat formulier is echt belachelijk uitgebreid.. dát is iets wat nog niet veranderd is blijkbaar. 🙂
Gelukkig kun je nu ook al iets online invullen, zou er echt niet aan moeten denken dat ook nog allemaal daar te moeten doen. Het duurt al allemaal behoorlijk lang als je daar niet vanaf het begin staat te wachten. Wie weet kunnen we ooit alles online doen! 🙂
Handig om te weten! Ik hoop dit najaar weer naar Nepal te gaan en wellicht knoop ik India er wel aan vast 🙂
Oh jaloers! Waar in Nepal wil je nu heen gaan?
Dag Caro,
Dankje voor de handige uitleg. Als ik het goed begrepen heb kan je dus tussen het eerste en 2e bezoek meer tijd laten dan de gebruikelijke 5 a 6 dagen? Ik zou dag 1 een aanvraag willen doen en dan dadelijk een 10 daagse vipassana cursus willen doen en pas er na terug gaan voor de 2e keer … Dat zou mogelijk zijn ?
Hoi Toon,
Leuk dat je naar Nepal toe gaat! En dat is inderdaad mogelijk! Zolang er maar minimaal vijf dagen tussen zitten is dat allemaal prima. Ik zou het wel even noemen tegen de ambtenaar die je daar spreekt dan zetten ze dat soms voor de zekerheid op het bonnetje. Geniet van Nepal en de vipassana cursus!