Langs bochtige paadjes en smalle trappen beklimmen we langzaam de Petrinheuvel. Groene sluiers hangen over de paden heen en roze bloemen komen te voorschijn. Er wordt gelachen. We staan hoog boven de stad en tree voor tree gaan we hoger en hoger. De stalen constructie lijkt soms mee te deinen op de wind die langs waait. Een prachtig uitzicht wacht boven op ons. Over de gehele stad, met vooraan een kasteel, een schitterende kerk en alle bruggen over de Moldau. De rode daken steken af tegen de kleurige huizen en zelfs vanaf deze afstand is dat goed te zien. De zon begint langzaam te zakken terwijl de lucht verkleurt. Een warme gloed verspreidt zich over de stad en raakt de daken van de huizen. Huizen geverfd in allerlei geel tinten, waarbij de verf langzaam aan het afblakkeren is. Week geworden door alle jaren van brandende zon en regenbuien die langskwamen. Het geeft mij het gevoel dat de stad heeft geleefd, en dit ook nog steeds doet. De huizen in geel tinten in combinatie met de ondergaande zon laat de stad oplichten in goud. Het water krijgt een schittering terwijl het de laatste zonnestralen vangt en weerkaatst. Op de achtergrond klinkt een cello die het geroezemoes van de menigte maar moeilijk kan overstemmen. Toeristen en inwonders lopen over de brug. De een gehaast de ander met alle tijd. Er wordt aandacht besteed aan de kleine kraampjes die vol spullen hangen. Haarclips, oorbellen en spiegeltjes. Allemaal handgemaakt, beschilderd en ontzettend mooi. Karikatuurtekenaars waar families omheen staan. Lachend om het beeld dat geschetst wordt van hun geliefde, broer of zus. Grote beelden torenen boven je uit terwijl je het centrum weer in loopt. De Tsjechische straatnaambordjes sieren met onbekende klanken de straten waar we zijn. De restaurantjes openen hun deuren en de tafels stromen vol. De obers lopen af en aan en onze magen vullen zich en knorren goedkeurend. Wanneer het begint af te koelen is het tijd om te gaan. Slenterend door de bochtige wegen over de kasseien. Gesloten souvenirsshops met volgestouwde etalages. Glazen dieren, schalen en snoepjes. Matrouska poppen gesorteerd van groot naar klein en opvallend aanwezig. De magneten zien we netjes gesorteerd hangen op de wanden in de verlaten winkels. De panden zijn donker met uitzondering van de kleine 24uurs winkels die hier en daar te vinden zijn. Jongeren stromen binnen, aanschouwen alle Praagse bieren en flesjes vol gekleurde chemische goedjes, en maken zich klaar voor straks. De avond is nog jong.
-
Hoi! Ik ben Caro en reis al 22 jaar de wereld over. Ik ben gek op reizen, schrijven, fotograferen en blogs typen. Het liefst breng ik al mijn tijd door in nieuwe steden en landen, mooie plekken ontdekkend en pratend met iedereen. Momenteel heb ik een tussenjaar en ben ik net terug van mijn reis door Iran, Nepal, India en Sri Lanka en ben ik alweer vertrokken om een maand in een hostel in Tallinn te werken! Born on a Plane is mijn online notitieboek met daarin bijzondere plekjes over de hele wereld, mooie verhalen en heel veel inspiratie. Vlieg je met mij mee de wereld over?
5 Comments
Beeldend geschreven; fijn om te lezen!
Dankjewel!
Leuk artikel, ik ben toevallig zelf net terug van een weekje Praag. Was erg leuk 🙂
Dankjewel! Vond het ook echt een leuke stad:)
[…] staan nog wat blogposts over in de planning waar ik door de uni nog niet aan toe ben gekomen, maar hier kun je wel al Praag in foto’s […]