De Gouden driehoek

Palmboom bladeren die zachtjes meewuiven op een zuchtje wind. Gele bakstenen huizen die rondom opduiken. Sierlijke bruggetjes in de lucht die het ene huis met het andere verbind en tropische planten hier en daar op straat. Het is warm, zo’n heerlijke warmte die niet drukkend is maar gewoon fijn. Er zijn drie van dit soort stadjes in de Costa Brava en samen vormen ze de Gouden driehoek. Met zijn vijven maken we er een dagtrip van, waarbij we in elk stadje even stoppen.

Pals

We stoppen als eerste in het stadje Pals dat bij de Gouden driehoek hoort. Al slenterend door het middeleeuwse stadje Pals zien we al snel dat het er echt niet groot is, 26 vierkante meter lezen we later in ons reisgidsje. Doordat het op een heuvel is gebouwd, heb je aan alle kanten een wijds uitzicht over de (rijst)velden in het Spaanse landschap. Een lokaal bedrijfje exporteert rijst, waardoor de velden waarover je uitkijkt vaak oneindige rijstvelden zijn. Loop naar Josep Pla, een soort balkon aan de berg dat als uitkijkpunt fungeert.  Pals zelf reikt tot aan de kust en heeft een van de grootste stranden, Platja de Pals, van de omgeving.

Het middeleeuwse stadje is goed bewaard gebleven en tussen alle toeristen door gaan de locals hier gewoon door met hun leven. De authentieke huizen en toeristen winkeltjes worden afgewisseld met keramiekwinkels waarin het mooiste keramiek al van oudsher wordt verkocht. Slenter door de smalle straatjes en onder de kleine bruggetjes tussen de huizen door. Drink ergens een verkoelend drankje en eindig op het kleine markt in het centrum van het stadje.

Peratellada

We rijden verder naar Peratellada, dat een paar kilometer meer in het binnenland ligt. Het is één van de andere twee stadjes die bij de Gouden driehoek hoort en is een van de best bewaarde middeleeuwse stadjes van Spanje. Peratellada werd gebouwd op rotsen om een kasteel heen, waardoor een spinnenweb van smalle straatjes rondom het kasteel ontstond. Het kasteel is inmiddels een hotel geworden, maar daaromheen staan nog echte 14e eeuwse huisjes die het bekijken waard zijn. De muren van vele huisjes zijn bedekt met gekleurde bloemen en in de zomermaanden is het stadje dan ook een plaatje.

Bijzonder aan dit stadje is de grote hoeveelheid restaurants die ze kent. In elk straatje en op elk marktje zit wel een plek om te eten verstopt. Sommige zijn iets bekender bij toeristen dan anderen en na wat rondgelopen te hebben ontdekken wij er zelf een. Helemaal verstopt tussen walnootbomen en een hoge muur is daar een van de lekkerste tapas restaurants waar ik ooit gegeten heb! Bij El Pati, waar ik hier al over schreef, krijgen we allemaal kleine hapjes die vlees, vis of vegetarisch zijn. Terwijl we op allerlei gekleurde stoelen zitten zorgt een grote boom voor een heerlijke schaduw. Overal in de tuin hangen kleine vogelkooitjes en aan de tafeltjes naast ons wordt er druk in het Spaans gekletst.

Palau Sator

Palau Sator is het derde en kleinste middeleeuwse stadje dat bij de Gouden driehoek hoort. Met haast geen toerisme en maar een kleine 300 inwoners vond ik deze het ongezelligste aandoen. De huizen zijn natuurlijk weer ontzettend pittoresk en de straatjes bestaan uit smalle kinderkopjes. Maar doordat er niemand op straat is als wij er zijn, komt het niet heel levendig over. Heel anders dan zijn twee voorgangers… Wanneer ik later op google kijk, zie ik dat ook hier veel verschillende restaurantjes gevestigd zitten, waarvan er een zelfs in de Michelin gids wordt genoemd.

Wanneer je in de buurt van de Costa Brava bent, heb je aan de stadjes die samen de Gouden driehoek vormen een leuke dagtrip.  Gewoon een (mid)dagje het binnenland van Spanje ontdekken. Lekker op een terrasje zitten en wanneer de zon langzaam ondergaat verhuizen naar een authentiek Spaans restaurant. Omgeven worden door de locals en vooral genieten. Met je ogen dicht de wind op je huid voelen, de zilte zee ruiken en luisteren naar het Spaanse geklets.

Ben jij hier al geweest?