Hoi! Ik ben Caro en reis al 22 jaar de wereld over. Ik ben gek op reizen, schrijven, fotograferen en blogs typen. Het liefst breng ik al mijn tijd door in nieuwe steden en landen, mooie plekken ontdekkend en pratend met iedereen. Momenteel heb ik een tussenjaar en ben ik net terug van mijn reis door Iran, Nepal, India en Sri Lanka en ben ik alweer vertrokken om een maand in een hostel in Tallinn te werken! Born on a Plane is mijn online notitieboek met daarin bijzondere plekjes over de hele wereld, mooie verhalen en heel veel inspiratie. Vlieg je met mij mee de wereld over?
Over een paar dagen zit 2015 er alweer op! De tijd gaat zo snel, evenals de reizen die ik afgelopen jaar heb mogen maken. Voor het eerst ben ik buiten Europa geweest, heb ik twee maanden lang in een ander land gewoond en heb ik ontzettend veel nieuwe mensen leren kennen die bij mij de reislust nog meer hebben aangewakkerd. Kijken jullie mee naar de plekken die ik dit jaar heb mogen afstrepen?
Gerlos, Februari
Hier en hier konden jullie al lezen over mijn kennismaking met deze wintersportplaats. Na jarenlang in Saalbach te hebben geskied, verkasten we deze keer naar een ander stel bergen om hier de sneeuw te testen. Heerlijk in het zonnetje, snel pistes af stuiven. Om na een ochtend vol skiën heerlijk op een bankje neer te ploffen en te beginnen aan een schnitzel die niet op het bord past… Want in de middag sport je dat er toch wel weer af;) Ook ons huisje vond ik helemaal geweldig. Gemaakt uit een oude koeienstal en volledig opgeknapt met mooie houten meubelen en een soort slaaphut boven in. Een echte aanrader!
New York, maart
In januari had ik hier al een nacht voor de universiteit voor doorgebracht en in maart was het dan eindelijk zo ver! Mijn eerste keer buiten Europa: met een groep studenten naar New York! Omdat het een studie-gerelateerde reis was, bezochten we ook een afkickcentrum een een eetstoornissenkliniek en daar heb ik zo veel van geleerd. Erg bijzonder om ook een keer ‘deze’ kant te zien van een stad waar je als toerist bent. Een kant die je normaal niet zo snel ziet, maar die even waardevol is. Wat mij naast deze twee klinieken het meest is bijgebleven is het gospelkoor waar ik hier al over schreef!
Praag, mei
Nog een trip vanuit de universiteit, maar deze keer een die ik zelf mee georganiseerd had! In drie dagen heel Praag verkennen. De Petrin heuvel opgeklommen, op stap geweest, en vooral heel erg genoten van deze stad die eigenlijk best dichtbij huis is. Hier staan nog wat blogposts over in de planning waar ik door de uni nog niet aan toe ben gekomen, maar hier kun je wel al Praag in foto’s bekijken.
Faro, juli
In Juli dit jaar begon mijn avontuur pas echt. Voor het eerst alleen vliegen, voor het eerst naar Portugal, voor het eerst in het buitenland wonen en voor het eerst werken in een hostel. Deze maand was er een met veel eerste keren die resulteerde in een maand om nooit te vergeten! Hier heb ik vriendschappen voor het leven gesloten en kwam ik zo veel reizigers tegen! Ik heb er spijt van dat ik niet hun verhalen heb opgeschreven… Zo was er een jongen die helemaal vanuit Porto naar Faro was komen lopen! Na drie weken van lopen was hij eindelijk bij ons hostel aangekomen om de volgende dag meteen weer zijn bedevaart tocht voort te zetten… Hier en hier kunnen jullie genieten van Faro voor ik de volgende maand verder trek door de rest van Portugal.
Porto, Lissabon en Sao Bras de Aportel, augustus
In de maand augustus is de rest van Portugal bijna aan de beurt. Geen werk meer, maar even rustig mooie steden verkennen. Porto, Lissabon, Coimbra, Soa Bras. Mijn hart verliezen in de smalle straatjes van Lissabon en niet kunnen stoppen met kijken naar de schitterende muurschilderingen op The Faces of the Blue Wall. Om de maand af te sluiten in een huisje, samen met familie en een zwembad. Een betere afsluiting voor de zomer is er toch niet?
Parijs, oktober-november
De eerste periode van de uni was killing en om er even aan te ontsnappen, boekte een vriendin en ik vrij spontaan deze trip na Parijs. Na drie weken vertrokken we voor een paar bijzondere dagen waarin we vooral de ‘niet-toeristische’ dingen hebben proberen te doen. Zo hebben we in een heliumballon boven Parijs gezweefd, hebben we cultuur gesnoven in de wijk Belleville en hebben we de fotohotspots van Parijs ontdekt!
La Plagne, december
Nu ik dit artikel typ, heb ik net een dag skiën weer achter de rug. Na 6 uur op de latten en 36 kilometer te hebben geskied is het nu heerlijk blogjes typen en even genieten van de vakantie. Ook La Plagne is helemaal nieuw voor mij, maar wat ik er tot nu toe van gezien heb, is schitterend. Een felle zon (meer dan 11 graden op 1000 meter!) maar ook heerlijke sneeuw! Heel bijzonder dat de zuidzijdes van de bergen allemaal groen zijn, maar gelukkig zijn de noordzijdes goed om te skiën! Komend jaar zullen ook over deze wintersportplek blogjes verschijnen;)
Nu ik zo terugkijk op mijn reisjaar kan ik er echt opnieuw van genieten! Ik kan alleen maar hopen dat 2016 hier op gaat lijken!
Hoe kijken jullie terug op jullie jaar?
Tot volgend jaar!
You might also like
6 Comments
Wat heerlijk dat je nu ook weg bent, een jaar waarop je met trots terug kunt kijken overigens!
Jaa is ook! 🙂
Hey Caro! Leuke manier om terug te kijken op het vorige jaar! New York, Faro, Parijs… Wauw! Laten we inderdaad hopen dat 2016 weer zo veel mooie plaatsen met zich mee brengt. Hier is mijn 2015 in reizen.
Mijn 1 januari 2015 bracht ik door in Lille, Frankrijk. Het was niet de eerste keer dat ik daar was. Dat was namelijk in het najaar van 2014 met de Frans-klassen op school. Lille is een gezellig Frans stadje met een nieuw deel en een oud deel, beiden zeer geschikt om te winkelen, musea te bezoeken en gaufres liégeoises (Luikse wafels), nutella pannekoeken en foie gras te eten. Tijdens de jaarwisseling waren we in een restaurant bij de in een stadspoort van Vieux Lille met een speciaal overheerlijk oudjaars zeven gangen diner.
Dinsdag 24 maart was het tijd voor een tripje naar Duitsland met het tweede jaar van PUC (excellentieprogramma van Pre University College of Science, Radboud Universiteit): de Eifel-excursie. Van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat door de blubber waden, foto’s maken, liedjes zingen, aantekeningen maken bij wat er gezegd wordt, met de bus over veel te smalle kronkelwegen rijden, (voormalige) vulkanen op klimmen en uiteindelijk een heerlijke forel – vers uit de streek – verpulveren.
Zaterdag 11 april was het begin van weer een andere schoolreis. Niet zomaar een reis, though. Het was DE reis, die naar Rome. Om 11:00 vertrokken we met de bus van school om door Frankrijk naar Rome te rijden. Ondertussen hielden we contact met de Barca-bus die toen ook in Frankrijk was (want atheneum ging met de bus naar Barcelona).
12 april was zowel de eerste dag in Rome als die in Vaticaanstad, waar we na het dumpen van de koffers in het hotel naartoe zijn gelopen. Om 12:00 hebben we op het St.-Pietersplein een toespraak van de Paus bijgewoond, die hij hield vanuit één van zijn ramen. De kerk is werkelijk overweldigend. De rij naar binnen liep helemaal om het plein. Voor de ingang, nog voor we binnen waren, keken we op naar het reusachtige bouwwerk dat boven ons uit torende. Ook omdraaien vlak voor de ingang was bijzonder, om van alle kanten de symmetrie te aanschouwen en tegelijkertijd het hele plein te overzien waar je zojuist nog op stond. Eindelijk binnengestapt, nauwelijks verwerkt wat je buiten had gezien, werd je als het ware weer gebombardeerd. Te veel beelden, te veel details. We waren al enigszins gewaarschuwd van te voren door de docenten. Mevrouw Dierx: “zo direct zien jullie enorm veel verhalen op de muren en het plafond afgebeeld. Al die ‘schilderingen’, dat is mozaïek.” Genoeg spoilers, je moet er zelf maar eens heen. Bezoek dan ook de Engelenburcht en klim naar boven tot je niet meer hoger kunt. De beloning: panoramauitzicht over Rome. De Tiber met haar bruggen, die koepel van St.-Pieter, het colosseum, een bellenblaasman beneden op straat, de grote namiddagzon, het briesje dat het vioolstuk van een straatmuzikant bij ons bracht. Perfectie bestaat. (al moest ik aan het einde van de dag wel denken aan de balletles die ik die avond had moeten missen)
13 april was Pompeii-dag. Één dag is te weinig om de oude stad door te rennen. Letterlijk rennen; springend over de stenen als berggeiten. Één dag Pompeii is effectiever dan een sportschool, haha. De dag hebben we afgesloten met een bezoek aan de Villa dei Misteri.
14 en 16 april waren gereserveerd voor de mythe-wandelingen-en-fietstocht. Twee dagen vol verhalen, en als er een reden is om Latijn te volgen op school, dan is het voor de mythen. Daarbij komt dat de docenten geweldig kunnen vertellen. Twee dagen zonder PowerPoints en schoolbanken, maar… Nou ja, je snapt wat ik bedoel.
Op de ochtend van 15 april bezochten we de Vaticaanse musea. De Paus is echt een rijke tata. De grote beroemde schilderijen konden we al lang dromen. Dat dacht ik tenminste: de foto’s missen zo veel details! ‘s Middags gingen we naar Cerveteri, waar grote Etruskische grafheuvels zijn, waar je ook naar binnen kunt. Een bijzondere ervaring!
17 april was de laatste dag en tevens de dag die we zelf mochten inplannen zolang we er maar een samenhangend verslag over konden schrijven met een groepje. Geïnspireerd door de film Angels and Demons die we op de heenweg in de bus hebben gezien zijn we Rome doorgerend (de luxe van een taxi zoals in de film konden we ons helaas niet veroorloven) op zoek naar “de vier elementen”: de engel in het Chigi kapel, West Potente, Theresia, la Fontana dei Quattro Fiumi en ten slotte weer de Engelenburcht.
De volgende reis begon op 14 juli en zou duren tot 5 augustus: zomervakantie in China. Mijn idee voor het vertrek was dat dit geen nieuwe reis meer voor me was; lange vliegreizen en China horen nou eenmaal bij het begrip familiebezoek. Hoewel China geen echte summersale kent valt er toch goed te shoppen, als je tenminste weet waar je moet zijn. Één van de dingen die ik groot heb ingeslagen dit jaar zijn balletschoentjes, dus als je nog een paar te kort komt… :p
Toch heb ik dit jaar weer een heel nieuw deel van China gezien: Urumqi (of in het Chinees Wulumuqi, 乌鲁木齐), gelegen in het westen. Een van de dingen die me zijn bijgebleven zijn de verkeersborden die tweetalig waren: Chinees en Arabisch. Ik wist helemaal niet van te voren dat er in Wulumuqi een Chinees-moslimse samenleving was, echt prachtig om te zien hoe de twee oude culturen totaal vermengd met elkaar samen gaan. De gebouwen, winkels, menukaarten, etc. En dat allemaal ook nog in een moderne stad met fancy auto’s.
Vanuit Wulumuqi zijn we ook nog naar 喀纳斯湖 (Kanas Lake) gegaan met de trein. Achteraf was de treinreis toch wel enigszins humoristisch. De trein was niet zo ingedeeld als de ns-treinen. Het bestond uit een smalle gang aan de ene kant van de coupé en bedden aan de andere kant, tot drie bedden boven elkaar, zes bedden per “blok”. Ik heb kunnen vaststellen dat de bedden precies 1,70m lang zijn, net als ik. Het gevolg was dat iedereen die ‘s nachts langs kwam tegen mijn voeten liep. Op de terugweg ben ik toch maar in het hoogste bed gaan slapen.
Wat ik jammer vond aan Kanas was dat het enigszins toeristisch was ingericht. Het ergste waren de smeulende peuken in het park. Ik dacht dat mensen Kanas, één van de mooiste plekken van China, bezochten voor de natuur. Blijkbaar gaat het tegenwoordig alleen nog maar om de perfecte selfie met een mooie achtergrond in China. Gelukkig was er ook een deel van het park dat niet zomaar te voet bereikbaar was. Alleen met paarden of (helaas) met jeeps. De bergen op en af was werkelijk een bumpy ride, maar absoluut de moeite waard. We hebben daar onder andere de (soort van) tipi van een lokale familie bezocht waar ze daadwerkelijk zelf in leefden.
Nu ik dit schrijf zijn we – mijn ouders, mijn zus en ik – net twee dagen terug van een paar dagen relaxen in Bad Neuenahr, een stadje in Duitsland. In drie dagen hebben we gewandeld langs de Ahr, gewinkeld in de oude stad Ahrweiler, de thermen bezocht van Bad Neuenahr en lokale wijn geproefd. Mooi even heerlijk kunnen ontspannen voor we een druk nieuw jaar in gaan!
Wauw Lucy wat een mooi reisjaar heb jij er op zitten! Leuk om dit te lezen:) Lille staat al heel lang op mijn lijstje, en ik vond de Sixtijnse kapel echt geweldig! Al die schildering, wauw gewoon. En inderdaad Pompeï is niet te doen in een dag, ik ben er zelf een paar dagen geweest en nog steeds heb ik niet alles gezien geloof ik. Leuk ook om je verhalen te lezen over China! Het klinkt echt geweldig:)
Wat een gaaf reisjaar had jij! Tof om zo’n lange tijd in Portugal door te brengen. Lijkt me ontzettend leerzaam én leuk! Op naar nog veel meer moois in 2016! Ik was vorig jaar onder andere in West-Canada, Ierland, Noorwegen en Duitsland. Meer details vind je hier http://www.marcellamolenaar.nl/mijn-reisjaar-2015/
Portugal was een van de leerzaamste momenten dit jaar! En natuurlijk ook de leukste haha:) Wauw, jij hebt er ook een ontzettend mooi reisjaar opzitten!